Stadhuis
Symbiose van oud en nieuw
Het stadhuis van Lüdinghausen is een classicistisch bakstenen gebouw dat op de monumentenlijst staat en tussen 1844 en 1845 werd gebouwd als rechtbank en stadhuis. Het oude stadhuis brandde op 10 oktober 1832 af toen een brand de hele binnenstad rond het marktplein volledig verwoestte. In totaal brandden toen 154 huizen af.
Het nieuwe gebouw werd in 1997 voltooid. Het behoud van het zeer oude bomenbestand was doorslaggevend voor de locatie van het nieuwe gebouw. Het oude en het nieuwe gebouw zijn met elkaar verbonden door een glazen gang. Vandaag de dag wordt het stadhuis van Lüdinghausen gekenmerkt door een geslaagde symbiose van oude en nieuwe gebouwen. Voor het stadhuis staat een eik die in 1871 werd geplant ter ere van het vredesverdrag na de Frans-Pruisische oorlog (1870/1871).
Achter het stadhuis loopt de Pepperlake (Bieberteich). Vroeger aten de mensen bevers en otters tijdens de vastentijd omdat men dacht dat ze vis waren omdat ze uit de rivier kwamen.