25 jaar ballingschap

Interview met Claudia Kampmeyer en Martin Pletzer van de gemeentelijke jeugdcentra van Exil

In augustus 2023 bestaan de gemeentelijke jongerencentra van Exil 25 jaar. Claudia Kampmeyer werkt hier al net zo lang als sociaal pedagoge. Martin Pletzer maakt al 14 jaar deel uit van het team. In dit interview vertellen de twee over het dagelijks leven bij Exil.

Mevrouw Kampmeyer, 25 jaar is een lange tijd. Begin je je niet te vervelen?

Claudia Kampmeyer: Nee, anders zou ik hier niet meer zijn. (lacht)

Wat vind je vooral leuk aan je werk?

Claudia Kampmeyer: Open kinder- en jeugdwerk is gewoon ongelooflijk divers. We leren altijd nieuwe kinderen en jongvolwassenen kennen. We moeten eerst uitzoeken wie we voor ons hebben en ons flexibel aan hen kunnen aanpassen. Er zijn kinderen die heel luidruchtig en aanwezig zijn en anderen die eerder stil zijn en niet in het middelpunt van de belangstelling willen staan. Dat is elke keer weer een uitdaging, maar het blijft vooral heel leuk.

Martin Pletzer: De kinderen komen hier direct na school en praten meestal direct over hun dag of over wat er thuis nieuw is. Ze willen bezig worden gehouden, ze mogen zich niet vervelen. Daarom hebben we het ook drukker dan vroeger. Hun wensen moeten onmiddellijk gerealiseerd worden. Dat houdt ons scherp, maar dat is precies wat we doen.

Betekent dit dat jongeren in de loop der tijd zijn veranderd?

Claudia Kampmeyer: Dat zou ik niet zeggen. Kinderen en jongeren reageren altijd op de tijd, op invloeden van buitenaf. Ze passen zich aan. Het is niet anders dan bij ons volwassenen. Maar het vrijetijdsgedrag is wel veel veranderd.

Claudia Kampmeyer: Tegenwoordig zijn veel dingen digitaal. Kinderen en jongeren zijn erg druk met hun smartphones.

Is het moeilijk om ze voor andere dingen te interesseren?

Martin Pletzer: Nee, helemaal niet. Ze hebben nog steeds een grote drang om te bewegen en te genieten van het buiten zijn. Dat hebben we vooral gemerkt tijdens ons zomervakantieprogramma. We hebben veel aandacht besteed aan bewegen in de buitenlucht en deze activiteiten werden erg goed ontvangen. Het zomervakantieprogramma is altijd het hoogtepunt van het jaar. Maar de omgang met de digitale wereld speelt natuurlijk een grote rol in het dagelijks leven en we willen ons steentje bijdragen aan het stimuleren van verantwoord gedrag.

Claudia Kampmeyer: Het contact met ouders is veel intensiever geworden. We praten meer met ze. Ze willen weten wie we zijn en wat we doen. Dat is leuk en ook waardevol voor ons werk. Maar de focus ligt op de kinderen en jongeren.

Martin Pletzer: Het gebeurt vaak via de kinderen die al bij ons zijn of via het zomervakantieprogramma. De club die we samen met de middelbare school aanbieden, speelt ook een grote rol. Deze samenwerking bestaat al vele jaren en geeft ons een geweldige kans om ons werk te presenteren. Over het algemeen zijn alle kinderen en jongeren hier welkom. Sommigen zijn in het begin een beetje bang. Ze zijn welkom om gewoon langs te komen en kennis met ons te maken.

Martin Pletzer: Het is een grote mix. Alles speelt een rol. De kinderen komen hier om rond te rennen en hun vrienden te ontmoeten. Maar natuurlijk praten we ook over problemen op school of thuis. Onze vrije donderdag heeft zijn waarde bewezen voor zulke discussies.

Claudia Kampmeyer: Het jongerencentrum is op donderdag gesloten voor publiek. Dat geeft ons de gelegenheid om in alle rust en stilte met een jongere te praten als daar behoefte aan is. Ze weten dat ze ons kunnen bellen en een afspraak kunnen maken. We gebruiken de dag ook om bijvoorbeeld te oefenen met het schrijven van sollicitaties. Om dit te kunnen doen, moet je de deur dichtdoen en je volledig op de zaak kunnen concentreren.

Martin Pletzer: De kinderen moeten zich kunnen terugtrekken in ballingschap. Ze moeten het fijn vinden om hier te komen en weten dat ze met alles bij ons terecht kunnen. Claudia en ik zijn gepassioneerd over dit werk.