Marco Hoffmann

Marco Hoffmann is specialist in anesthesie, intensive care en spoedeisende geneeskunde, brandweerman, oudervertegenwoordiger bij Cani, deskundig burger, reserveofficier bij de Duitse strijdkrachten en nog veel meer

Er zitten maar 24 uur in een dag - hoe krijg je dat allemaal voor elkaar? Deze vraag dringt zich onwillekeurig op wanneer Marco Hoffmann vertelt over hoe en waar hij zich mee bezighoudt. De inwoner van Lüdinghausen werkt in een groepspraktijk in Dortmund, hij is een van de leidende spoedeisendehulpartsen in het district Coesfeld, lid van de vrijwillige brandweer in Lüdinghausen, voorzitter van de initiatiefgroep St. Marienhospital, reserveofficier in het Duitse leger, oudervertegenwoordiger op het gymnasium Canisianum, deskundige burger in de onderwijs- en cultuurcommissie van Lüdinghausen, lid van de historische stamtafel "Gesellschaft Reichstag Lüdinghausen von 1892" en organiseert ook boservaringen voor kinderen op de bosschool Cappenberg.

"Hier in Lüdinghausen is het gewoon de moeite waard om mee te doen," zegt de 52-jarige. "Omdat je een verschil kunt maken. Omdat er hier zulke geweldige mensen zijn die een verschil willen maken en niet op zoek zijn naar problemen (?). Ik heb nu zo'n groot netwerk en het is makkelijk om iets op gang te brengen. Er is een gezegde: doen is als willen, maar dan schaamtelozer. En zo is het precies."

Marco Hoffmann draagt twee piepers aan zijn riem, een als senior spoedarts in het district Coesfeld en een als brandweerman in Lüdinghausen. "Het eerste heeft natuurlijk voorrang", zegt Hoffmann en hij voegt er met een knipoog aan toe waarom hij brandweerman is geworden: Hij kon de verleiding om "in rode brandweerauto's te rijden" niet weerstaan. Werken bij de brandweer is erg leuk, de kameraadschap is geweldig en het vertrouwen dat je hebt in je "buddy" bij het werken met ademluchttoestellen is uniek. "Als brandweerman moet je flexibel zijn en kalm blijven om levens te redden. Iedereen brengt zijn expertise in. Het is een geweldige afwisseling van de routine van het dagelijkse werk."

Marco Hoffmann ontdekte zijn liefde voor geneeskunde al op jonge leeftijd. Hij plakte al pleisters in de vierde klas, deed EHBO-training in de negende klas en was al paramedicus toen hij klaar was met school. "En toen ben ik langzaam in het vak gegroeid." Is werken als spoedarts niet erg stressvol? "Natuurlijk zijn er verdrietige momenten," zegt de arts. "Maar voor mij ligt de focus op het helpen van mensen. En ik neem de ervaringen niet mee naar huis."

De 52-jarige geeft zijn kennis graag door: in zijn rol als voorzitter van het schoolzorgteam introduceerde hij jaren geleden EHBO-trainingen op de Ostwall School. Vorig jaar organiseerde hij de reanimatiedag en vond het geweldig om te zien hoe gepassioneerd de uitgenodigde vierdeklassers over het onderwerp waren. "En je kon weer eens zien hoe goed vrijwillige samenwerking hier werkt. De plaatselijke DRK-vereniging zegde meteen haar steun toe."

Toen hij zijn jachtakte behaalde, kwam Marco Hoffmann in aanraking met de schietsport en las vervolgens in een vakblad dat de Bundeswehr op zoek was naar artsen. "Hoewel ik als jongeman burgerdienst heb gedaan, ben ik geïnteresseerd in tactische spoedeisende geneeskunde: hoe behandel je iemand in kritieke situaties, bijvoorbeeld als iemand is neergeschoten?" Hij werd gerekruteerd bij de Bundeswehr als reserveofficier en is sindsdien geplaatst bij het Rapid Deployment Forces Medical Service Command in Leer als senior veldarts, waar hij meerdere keren per jaar oefent met zijn kameraden en ook zijn ervaring als helikopterarts kan doorgeven.

Als jager brengt de 52-jarige graag tijd door in de bossen en weilanden en hij kwam ook op het idee om zijn ervaring met de natuur door te geven. Hij richtte met vier vrienden een "bushcraftteam" op en zij werken als trainers samen met de Cappenbergse bosschool. Hun doel is om kinderen en jongeren te laten zien wat een geweldige wereld er is om te ontdekken. Hakken, vuur maken zonder aansteker, met hun handen werken, de natuur voelen - "de kinderen vinden het geweldig," zegt Hoffmann.

Het St. Marien Ziekenhuis hier in Lüdinghausen is ook belangrijk voor hem. Niet alleen omdat hij daar vroeger zelf heeft gewerkt, maar ook omdat het een groot geluk is om naar een ziekenhuis te kunnen gaan waar hij woont of in de regio, of om daar als spoedarts patiënten te kunnen opnemen. "Ik ben blij dat ik als voorzitter van de Vriendenvereniging een bijdrage kan leveren aan de ondersteuning van het ziekenhuis. We dragen bijvoorbeeld financieel en praktisch bij aan de vakantieopvang voor kinderen van medewerkers die door de personeelsvertegenwoordiging wordt georganiseerd." "Een geweldige zaak", zegt Marco Hoffmann en roept iedereen in Lüdinghausen op om met een kleine bijdrage lid te worden van de steunvereniging van het St. Marien Ziekenhuis (Initiativkreis).

Parent representative bij Cani, goed geïnformeerde burger, lid van de Rijksdag: er valt nog veel meer te vertellen over Marco Hoffmann. Eén ding is zeker: een uitmuntende inzet voor Lüdinghausen en haar burgers. Nadine Wenge