Alfred Gockel

Alfred Gockel is een gepassioneerd kunstenaar / in de voetsporen van Dalí en Picasso

Salvator Dalí en Pablo Picasso zijn zijn rolmodellen. "Zij brachten enscenering in de schilderkunst, daar hou ik van", zegt Alfred Gockel. Hij laat zich inspireren, maar zou nooit kopiëren. De kunstenaar uit Lüdinghausen houdt daar helemaal niet van. "Ik eer wat ik van Dalí en Picasso heb geleerd en pas dat toe op mijn eigen werk," legt de 67-jarige uit.

Gockel ontmoet Dalí - je zou kunnen zeggen met één of twee werken. Of: Gockel ontmoet Picasso. Dalí koos paarden voor zijn schilderijen, Picasso stieren. Als symbool van macht en kracht. Gockel houdt van de vis en voegt die graag samen met de stier en het paard. "De vis is het meest vrije dier. Hij kan de hele wereld rondzwemmen, zonder grenzen."

Kijken over de schouder

Voor ons interview bezoek ik Alfred Gockel in zijn huis in Lüdinghausen, dat zowel een atelier als een galerie is. De sfeer is hier heel bijzonder. Ontspannen en toch vol creativiteit.

Ik mag er live bij zijn als Gockel een ets maakt. Een bijzonder grafisch drukproces dat vandaag de dag nog maar zelden wordt toegepast.

De afbeelding wordt met een etsnaald in een koperplaat gekrast. Daarna wordt er kleur over de plaat verspreid en met een doek in de barsten gewreven. De rest van de inkt wordt er weer zorgvuldig afgeveegd. "Een drukker zou ook een goede schoonmaakster zijn," zegt Gockel met een knipoog. Hij maakt het papier nat zodat het de inkt goed kan opnemen en dan gaan de koperen plaat en het papier in de drukpers, die de kunstenaar met de hand bedient.

Alfred Gockel heeft vooral in de Verenigde Staten veel succes geboekt. "Ik heb altijd internationaal gereisd," legt de kunstenaar uit Lüdinghausen uit. Zijn eerste twee tentoonstellingen in de VS waren geen succes en hij vergat zijn inschrijving voor de derde te annuleren. "Godzijdank," zegt Gockel vandaag. "Want toen kwam alles ineens op gang." Hij kreeg een contract bij een grote galerie en beleefde zijn definitieve doorbraak op de Art Expo New York in 1985.

Sindsdien heeft Gockel meer dan 130.000.000 kunstdrukken van zijn schilderijen verkocht via galerieën en kunsthandelaren over de hele wereld. "Ik ben vandaag de dag nog steeds verbaasd waar mijn schilderijen hangen," zegt Gockel. Onlangs was hij nog in Alaska en even later in Barcelona. Zijn schilderijen sierden daar de muren van het hotel. "Dat is echt geweldig."

Maar toen kwam de digitalisering in de knel. China drukte plotseling enorme hoeveelheden kunstdrukken. "Auteursrecht deed er niet toe," herinnert Gockel zich. En dus gingen veel uitgevers in de rest van de wereld failliet. "De industrie is dood vandaag." Zelf richtte hij zich weer op zijn etsen. Op originelen. Op kwaliteit in plaats van kwantiteit.

Amerika verlangt naar cultuur

Waarom is hij zo populair in de VS? "Amerikanen verlangen naar cultuur. Die hebben ze zelf niet," legt Gockel uit. Amerikanen zijn vooral dol op de oude meesters uit Europa, zoals Dürer en Picasso. Zelf is hij een van de weinige kunstenaars die in deze traditie en techniek werkt.

Gockel organiseert regelmatig kunstevenementen in Amerika. Hij noemt het "kunstentertainment". De gemiddelde tijd die je in een galerie doorbrengt is 20 minuten. "Zou je in die korte tijd besluiten om een duur schilderij te kopen?" vraagt Gockel. "Nee. Dus laten we er een weekend van maken." Hij introduceert de oude meesters en laat zien hoe de etstechniek werkt. "Mensen vinden dat daar leuk." Hij schildert ook graag live voor grote mensenmassa's - er waren er 25.000 op een jazzfestival.

leerlingen inspireren voor kunst

Alfred Gockel is een gepassioneerd kunstenaar en is zeer goed op de hoogte van de kunstgeschiedenis van de afgelopen 500 jaar. "Een kunstenaar moet dat," vindt hij. "Zodat hij weet in welke traditie hij staat en werkt." Gockel vindt ook dat een kunstenaar een verplichting heeft omdat hij met zijn kunst veel mensen kan bereiken. Een verplichting om te wijzen op misstanden. Een verplichting om de geschiedenis niet uit het oog te verliezen. En een verplichting om enthousiasme op te wekken voor kunst. En dat is wat hij doet. In het kader van een schoolproject beval hij leerlingen uit Lüdinghausen het Picasso-museum in Münster aan. Het museum belde hem een paar dagen later op. "Meneer Gockel, wat hebt u gedaan? We worden overspoeld door kinderen en hun ouders die een rondleiding willen," kreeg hij te horen. "Ik heb alles goed gedaan, toch?" vraagt Gockel met een glimlach.

"Etsen, zeefdrukken, acrylschilderen. Wat is je favoriet?" vraag ik de kunstenaar uit Lüdinghausen aan het eind. "De beeldhouwkunst. Driedimensionaal werken - dat is de hoogste discipline voor elke kunstenaar." Nadine Wenge

Vita:

• Geboren in 1952
• Hij publiceerde zijn eerste foto op achtjarige leeftijd in een schoolboek
• Na school opgeleid tot elektricien in de mijnbouw
• Studeert grafiek en ontwerp in Münster in 1973
• Hij wordt dan zelfstandig en werkt twee jaar als docent aan de Hogeschool Münster
• 1982 Oprichting van uitgeverij Avant Art
• 1985 Doorbraak op de Art Expo New York
• Kozen als officiële kunstenaar van de Olympische Winterspelen voor Amerika in 2006, uitnodigingen om kunstwerken te maken voor de US Open volgden

De gele engel:

"De gele engel" is waarschijnlijk het meest geziene kunstwerk in het land, met ongeveer 200.000 mensen die er elke dag langs rijden. De 7,5 meter hoge sculptuur, ontworpen door Alfred Gockel, staat sinds 8 september 2011 op het kruispunt Kamener Kreuz. Kunst in de openbare ruimte ligt Gockel bijzonder na aan het hart.